<H1 style="BACKGROUND: #333399; MARGIN: auto 0cm">T.C. DANIŞTAY – Dördüncü Daire </H1>
<B style="mso-bidi-font-weight: normal"> [/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Esas No : 1997/716 [/B]
<B style="mso-bidi-font-weight: normal">Karar No : 1998/1170 [/B]

<B style="mso-bidi-font-weight: normal">VERGİ USULÜ [/B]

ÖZETİ : Amortismana tabi iktisadi kıymetlerin kullanılmayan günlere işaret eden amortisman tutarının doğrudan kar-zarar hesabına intikal ettirilebileceği hk.

Temyiz Eden : ............... Vergi Dairesi Müdürlüğü

Karşı Taraf : ...............

Vekili : Av. ...............

İstemin Özeti : Davacının ortağı bulunduğu kollektif şirketin 1993 yılı işlemlerinin, amortismana tabi iktisadi kıymetlerin kullanılmayan günlere isabet eden amortisman tutarının doğrudan kar-zarar hesabına gider kaydedilmesi nedeniyle, düzenlenen inceleme raporuna dayanılarak davacı adına resen gelir vergisi salınmış, fon hesaplanmıştır. İstanbul 4.Vergi Mahkemesinin 26.3.1996 günlü ve E:1995/220, K:1996/612 sayılı kararıyla; iş makinelerinin kullanılmayan günlere isabet eden amortisman tutarları ile büro makine ve demirbaşlarına ilişkin amortisman tutarlarının ne şekilde dağıtılacağına ilişkin bir hüküm bulunmadığından amortismanın müşterek gider olarak kabul edilerek bu giderlerden diğer inşaat işlerine pay verilmek suretiyle artan kısmın müteakip yıla bırakılmasının amortismanın yıllık olma ve ait olduğu yılda gider kaydı prensibine aykırı düşeceğinden, yıllık olarak ayrılması gereken iş makinelerinin kullanılmayan günlere isabet eden amortisman tutarları ile büro makine ve demirbaşlarına ilişkin amortisman tutarlarının doğrudan doğruya kar-zarar hesabına intikal ettirilmesinde yasaya aykırılık bulunmadığından yapılan tarhiyatta isabet görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezanın kaldırılmasına karar verilmiştir. Vergi dairesi müdürlüğü yapılan tarhiyatın yasaya uygun olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi Anıl GENÇ’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasası’nın 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 25.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.
<B style="mso-bidi-font-weight: normal"> [/B]
<?:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" />