Vergi muhasebesinden yeni muhasebe standartlarını ayıran en temel konuda bu aslında. Yeni muhasebe standartlarına göre düzeltilen mali tablolarda işletmenin borçları gerçeği yansıtacağından artacak (örnek olarak kıdem tazminatı karşılıkları, kamu borcu faizleri, beklenen zarar karşılıkları, değersiz alacak karşılıkları gibi), aktifleri ise azalacak (özellikle stokları şişkin şirketlerde). Aktifler azalırken, borçların artması şirketlerin özsermayelerinin zayıflamasına neden olacak. Mali tablolar hazırlandıktan sonra çıkan kara sadece vergi matrahı olarak bakmayacağız. Çıkan kar aynı zamanda şirketin borçlarını ödeyebilecek, sürekliliğini devam ettirecek düzeyde olması gerekecek. Aksi takdirde tasfiye kararı olmasa bile şirket tasfiyeye girmiş gibi sonuçlar doğuracak. Sanal sermaye artırımlarının ise bir faydası olmayacak. Bir anda işletme batma noktasına gelebilecek. İçi boş şirketlerin piyasada ticaret yapması artık zor. Herkes ağırlığına göre ticaret yapabilecek.