Toplam 2 adet sonuctan sayfa basi 1 ile 2 arasi kadar sonuc gösteriliyor

Konu: BAĞIMSIZ DENETİM YÖNETMELİĞİ (TASLAK)

  1. #1
    Yeni Üye
    Üyelik tarihi
    26.Haziran.2012
    Nereden
    TEKİRDAĞ
    Mesajlar
    28

    BAĞIMSIZ DENETİM YÖNETMELİĞİ (TASLAK)
    BİRİNCİ BÖLÜM
    Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
    Amaç
    MADDE 1- (1) Bu Yönetmeliğin amacı; bağımsız denetim ile bağımsız denetim
    kuruluşlarına ve denetçilere ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
    Kapsam
    MADDE 2- (1) Bu Yönetmelik, bağımsız denetim faaliyetlerine, denetim kuruluşları
    ve denetçilerin yetkilendirilmelerine, sicil kayıtlarının tutulmasına, bunların yükümlülükleri
    ve sorumluluklarına ilişkin usul ve esaslarını kapsar.
    Dayanak
    MADDE 3- (1) Bu Yönetmelik, 26/9/2011 tarihli ve 660 sayılı Kamu Gözetimi,
    Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumunun Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun
    Hükmünde Kararnamenin 9 ve 27 nci maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.
    Tanımlar
    MADDE 4- (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;
    a) Bağımsız denetçi: Bağımsız denetim yapmak üzere, 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı
    Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununa göre yeminli
    mali müşavirlik ya da serbest muhasebeci mali müşavirlik ruhsatını almış meslek mensupları
    arasından Kurum tarafından yetkilendirilen kişileri,
    b) Bağımsız denetim: Finansal tablo ve diğer finansal bilgiler dahil olmak üzere
    denetime tabi konuların, belirlenmiş kıstaslara uygunluğu hususunda hedef kullanıcılara
    güvence sağlamak amacıyla, denetimin konusu hakkında, mesleki etik ilkelere bağlı kalmak
    ve mesleki şüphecilik içinde bulunmak suretiyle, Türkiye Denetim Standartları çerçevesinde
    yeterli ve uygun denetim kanıtı toplanmasını ve bu kanıtlara dayanarak ulaşılan sonuç veya
    görüşlerin rapora bağlanmasını,
    c) Bağımsız denetim ekibi: Denetim kuruluşu adına belirli bir bağımsız denetim
    görevini yerine getirmek üzere, sorumlu ortak denetçiden ve sorumluluğu altında görev yapan
    denetçilerden oluşan ekibi,
    ç) Bağımsız denetim kuruluşu: Ortakları yeminli mali müşavir veya serbest
    muhasebeci mali müşavir olan, bu Yönetmelikte belirtilen şartları taşıyan ve Kurumca
    bağımsız denetim yapmakla yetkilendirilen sermaye şirketlerini,
    d) Denetim ağı: Hukuki bir mahiyet arz edip etmediğine bakılmaksızın, bağımsız
    denetim kuruluşlarının veya denetçilerin işbirliğine yönelik olan; kâr maliyet paylaşımı veya
    ortak mülkiyet paylaşımı, kontrol veya yönetim, ortak kalite kontrol politikaları ve süreçleri,
    ortak bir iş stratejisi, ortak bir marka veya unvan kullanımı ya da mesleki kaynakların önemli
    bir kısmını ortaklaşa kullanmayı amaçlayan yapılanmayı,
    e) Finansal tablolar: Türkiye Muhasebe Standartları uyarınca hazırlanması öngörülen
    finansal tabloları,
    f) Kalite güvence sistemi: Denetimde gerekli kaliteyi ve kamuoyunun yapılan
    bağımsız denetime olan güvenini sağlamak amacıyla denetim kuruluşu ya da denetçi
    tarafından yapılan işin, belirlenen standart ve ilkelere uygun olarak yapılmasını temin etmek
    üzere Kurum tarafından oluşturulan sistemi,2
    g) Kalite kontrol sistemi: Bağımsız denetim kuruluşlarının denetimde gerekli kaliteyi
    sağlamak amacıyla, Kurum düzenlemelerine uygun olarak bünyelerinde oluşturacakları
    sistemi,
    ğ) Kamu yararını ilgilendiren kuruluşlar (KAYİK): Halka açık şirketler, bankalar,
    sigorta, reasürans ve emeklilik şirketleri, faktoring şirketleri, finansman şirketleri, finansal
    kiralama şirketleri, varlık yönetim şirketleri, emeklilik fonları, 2499 sayılı Sermaye Piyasası
    Kanununda tanımlanmış olan ihraççılar ve sermaye piyasası kurumları ile faaliyet alanları,
    işlem hacimleri, istihdam ettikleri çalışan sayısı ve benzeri ölçütlere göre önemli ölçüde
    kamuoyunu ilgilendirdiği için Kurum tarafından bu kapsamda değerlendirilen kuruluşları,
    h) Kurum: Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumunu,
    ı) Meslek mensubu: 3568 sayılı Kanuna göre ruhsat almış serbest muhasebeci mali
    müşavir ve yeminli mali müşavirleri,
    i) Müşteri: Bağımsız denetim yaptırmak üzere bağımsız denetim kuruluşu veya
    bağımsız denetçi ile sözleşme imzalamış olanları,
    j) Ortak: Anonim şirketlerin pay sahiplerini, sermayesi paylara bölünmüş komandit
    şirketler ile limited şirketlerin ortaklarını,
    k) Sermaye şirketi: 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu uyarınca
    sermaye şirketi sayılan şirketleri,
    l) Sınav: Esasları bu Yönetmeliğin 16 ncı maddesinde düzenlenen bağımsız denetçilik
    sınavını,
    m) Sicil: Bağımsız denetim kuruluşlarının ve denetçilerin Kurum tarafından tutulan
    kayıtlarının izlendiği kamuya açık sicili,
    n) Sorumlu ortak denetçi: Bağımsız denetim kuruluşu tarafından, belirli bir bağımsız
    denetim faaliyetinin yürütülmesinden sorumlu tutulan ve bu denetime ait raporun bağımsız
    denetim kuruluşu adına imzalanmasına yetkili kılınan bağımsız denetçi unvanını haiz kuruluş
    ortağını,
    o) Türkiye Denetim Standartları (TDS): 660 sayılı KHK uyarınca yürürlüğe konan,
    bilgi sistemleri denetimi dahil olmak üzere, bağımsız denetim alanında uluslararası
    standartlarla uyumlu eğitim, etik, kalite kontrol ve denetim standartları ile bu alana ilişkin
    diğer düzenlemeleri,
    ö) Türkiye Muhasebe Standartları (TMS): 660 sayılı KHK uyarınca yürürlüğe konan,
    uluslararası standartlarla uyumlu Türkiye Muhasebe Standartları ile bu alana ilişkin diğer
    düzenlemeleri,
    p) Yetki belgesi: Aranan şartların sağlanması halinde, denetim kuruluşlarına ve
    denetçilere faaliyet izni verilmesine yönelik olarak Kurum tarafından verilen yetki belgelerini,
    r) Yıllık faaliyet raporu: Sermaye şirketlerinin yönetim organınca veya şirketler
    topluluğunda ana şirketin yönetim organınca 6102 sayılı Kanunun 516 ncı maddesine uygun
    olarak hazırlanan raporu,
    s) Yönetim organı: Anonim şirketlerde yönetim kurulunu, sermayesi paylara
    bölünmüş komandit şirketlerde yöneticiyi, limited şirketlerde müdürü veya müdürleri,
    ifade eder.
    (2) Aksine hüküm bulunmadıkça, bu Yönetmelikte geçen “denetim” ibaresi bağımsız
    denetimi, “denetçi” ibaresi bağımsız denetçileri, “denetim kuruluşu” ibaresi ise bağımsız
    denetim kuruluşlarını ifade eder. 3
    İKİNCİ BÖLÜM
    Denetimin Amacı, Kapsamı ve Unsurları
    Denetimin amacı ve kapsamı
    MADDE 5 – (1) Denetimin amacı, finansal tablolar ve diğer finansal bilgiler dâhil
    olmak üzere denetime tabi konuların belirlenmiş bir kıstasa uyumlu olup olmadığı hususunda
    hedeflenen kullanıcılara güvence sağlayacak bir görüş oluşturulmasıdır.
    (2) Denetim, hedeflenen kullanıcılara denetim konusunun denetim kıstasına uyumuyla
    ilgili makul veya sınırlı güvence sağlar. Sınırlı olduğu ilgili mevzuatında veya denetim
    sözleşmesinde açıkça belirtilmemiş ise denetim makul güvence verecek şekilde
    gerçekleştirilir. Makul ve sınırlı güvence seviyesinin gerektirdiği denetimin kapsamı TDS
    çerçevesinde belirlenir.
    (3) Denetim; denetimin konusu hakkında, mesleki etik ilkelere bağlı kalmak ve
    mesleki şüphecilik içinde bulunmak suretiyle, TDS çerçevesinde yeterli ve uygun denetim
    kanıtı toplanmasını, bu kanıtlara dayandırılarak bir görüş oluşturulmasını ve görüşün
    hedeflenen kullanıcılara raporlanmasını kapsar.
    (4) Denetimin konusu, tarafları, kıstası, kanıtları ve raporu denetimin unsurlarını
    oluşturur.
    Denetimin konusu
    MADDE 6 – (1) 6102 sayılı Kanun, 660 sayılı KHK ve diğer mevzuat uyarınca
    denetime tabi tutulan hususlar denetimin konusunu oluşturur.
    (2) 6102 sayılı Kanun hükümlerine göre denetlenmesi öngörülen finansal tablolar,
    yıllık faaliyet raporları, risklerin erken saptanması ve yönetimine ilişkin sistem ile doğrudan
    veya dolaylı olarak denetim kuruluşları ve denetçiler tarafından denetlenmesi, incelenmesi
    veya değerlendirilmesi mevzuat uyarınca öngörülen diğer hususlar denetim konularıdır.
    Denetimin tarafları
    MADDE 7 – (1) Denetimde, denetim konusunun denetim kıstasına uyumundan
    sorumlu olanlar, denetimi yapanlar ve ilgili mevzuatında hedeflenen kullanıcılar denetimin
    taraflarını oluşturur.
    (2) Denetimi yapanlar, nitelikleri, denetim faaliyetleri ve çalışmalarına ilişkin esasları
    bu Yönetmelikte düzenlenen ve denetimin diğer taraflarından bağımsız ve tarafsız olarak
    denetim faaliyetini yürütenlerdir.
    (3) Denetimin konusunun denetim kıstasına uyumundan kimin sorumlu olacağı,
    denetimi kimin yaptıracağı ve denetim sonuçlarının kime raporlanacağı gibi denetimin diğer
    taraflarıyla ilgili hususlar ise denetim zorunluluğu getiren idareler, isteğe bağlı yaptırılan
    denetimlerde ise denetimi talep edenler tarafından düzenlenir.
    Denetim kıstası
    MADDE 8 – (1) Denetim konusunun uyumunun değerlendirildiği önceden belirlenmiş
    kurallar denetim kıstasını oluşturur. Finansal tablolar için TMS; yıllık faaliyet raporları,
    risklerin erken saptanması ve yönetimine ilişkin sistem açısından 6102 sayılı Kanunun ve
    ilgili mevzuatın konuya ilişkin hükümleri; diğer mevzuattan kaynaklanan denetim konuları
    için ise konuyla ilgili düzenlemeler veya bunların atıf yaptığı kurallar denetim kıstasıdır.
    (2) Diğer mevzuat uyarınca doğrudan veya dolaylı olarak denetim kuruluşları ve
    denetçiler tarafından denetim yapılmasının öngörülmesi halinde, denetim konularının hangi
    kıstaslara uyumunun aranacağı belirtilmemişse, denetim kıstası Kurum tarafından belirlenir.
    İsteğe bağlı yaptırılan denetimlerde ise bu belirleme denetimi talep edenlerce yapılır.4
    Denetim kanıtı
    MADDE 9 – (1) Denetim konusunda denetim kıstası çerçevesinde önemli
    uyumsuzluklar bulunup bulunmadığı hususunda bir güvence vermeye yönelik olarak denetçi
    tarafından elde edilen, hedeflenen güvence seviyesi için yeterli ve uygun bilgi, belge ve
    beyanlar denetim kanıtıdır. Bu kanıtlar, denetimin TDS çerçevesinde ve mesleki şüphecilik
    içinde planlanması ve gerçekleştirilmesi suretiyle elde edilir.
    (2) Önemli uyumsuzluk; denetim konusunda, denetim kıstasına kıyasen, hedeflenen
    kullanıcıların bu denetim konusuna dayanılarak alınacak kararları ayrı ayrı veya birlikte
    etkileyebilecek mahiyette bir yanlışlık, eksiklik, tutarsızlık veya farklılık bulunmasıdır.
    “Önemlilik”, mevcut koşullar içinde değerlendirilen uyumsuzluğun boyutuna, niteliğine veya
    her ikisine bağlıdır.
    (3) Denetim kanıtının yeterliliği, elde edilen denetim kanıtının miktarının ölçüsüdür.
    Denetim kanıtının uygunluğu ise kalitesinin ölçüsü olup, kanıtın ilgili ve güvenilir olması
    anlamına gelir.
    (4) Denetim, denetimin konusunda önemli uyumsuzluklara yol açabilecek koşulların
    mevcut olabileceği göz önünde bulundurularak mesleki şüphecilik içinde planlanmalı ve
    gerçekleştirilmelidir. Mesleki şüphecilik içinde olmak, sorgulayıcı bir yaklaşımla, elde edilen
    kanıtın geçerliliği hakkında eleştirel değerlendirmeler yapılmasını ve sorumlular tarafından
    sunulan bilgi, belge ve açıklamalarla çelişen veya bunların güvenilirliğinde şüpheye yol açan
    kanıtlara karşı dikkatli olunmasını ifade eder.
    Denetim Raporu
    MADDE 10 – (1) Denetim raporu, TDS çerçevesinde denetim kanıtlarının
    değerlendirilmesi sonucunda hedeflenen güvence seviyesine uygun şekilde oluşturulan
    denetim görüşünün ve varsa dikkat çekilmek istenen diğer hususların kullanıcıların
    istifadesine sunulması amacıyla Kurum düzenlemelerine uygun olarak hazırlanan ve
    sorumluluğu imzalayan tarafından üstlenilen belgedir.
    ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
    Yetkilendirme
    Denetim yapmaya yetkililer
    MADDE 11 - (1) Denetim, ancak Kurumca yetkilendirilen denetim kuruluşları veya
    denetçiler tarafından kendilerine verilen yetki belgeleri çerçevesinde gerçekleştirilir.
    (2) KAYİK’ler ile faaliyet alanları, işletme büyüklükleri, çalışan sayısı ve benzeri
    ölçütlere göre Kurum tarafından belirlenen işletmelerin denetimi yalnızca denetim kuruluşları
    tarafından yapılır.
    Denetim kuruluşu ve denetçi belgeleri
    MADDE 12 – (1) Başvuruları Kurum tarafından uygun görülen sermaye şirketlerine
    Bağımsız Denetim Kuruluşu Belgesi, meslek mensuplarına Bağımsız Denetçi Belgesi verilir.
    (2) Yetkinin kullanımı, yetkilendirmenin kamuya açık sicilde Kurumca
    duyurulmasıyla başlar.
    Denetim kuruluşlarının yetkilendirilmesi
    MADDE 13 – (1) Denetim alanında faaliyet izni talebinde bulunan kuruluşun;
    a) Sermaye şirketi olması,
    b) Faaliyet konusunun bağımsız denetime veya 3568 sayılı Kanun kapsamındaki
    mesleki alana ilişkin olması,
    c) Ticaret unvanında bağımsız denetim ibaresinin bulunması, 5
    ç) Esas sözleşmesinin denetime ilişkin mevzuat hükümlerine aykırı hususlar
    içermemesi,
    d) Sermayesinin ve oy haklarının yarısından fazlasının denetçilere ait olması ve
    ortaklarının tamamının meslek mensubu olması,
    e) Denetçilerinin 14 üncü madde çerçevesinde denetçi belgesine sahip olması,
    f) Denetçilerinin tam zamanlı ve asgari bir raporlama dönemi için istihdam edilmiş
    olması,
    g) 26 ncı maddedeki şartları sağlayan en az iki sorumlu ortak denetçisinin bulunması,
    ğ) Denetim kadrosunun, asgari olarak, 25 nci maddede belirtilen denetim ekiplerini
    oluşturabilecek nitelik ve genişlikte olması,
    h) Yöneticilerinin çoğunluğunun denetim kuruluşunun denetçilerinden olması,
    ı) Ortaklarının ve denetçilerinin başka bir denetçinin yanında veya denetim
    kuruluşunda ortak veya denetçi olmaması veya kendi adına denetim faaliyeti yürütüyor
    olmaması,
    i) Kurumca denetim kuruluşları için belirlenen kalite kontrol sistemine uygun politika
    ve süreçlerini yazılı olarak oluşturmuş olması,
    j) Denetim faaliyetlerini etkin bir şekilde yürütebilecek düzeyde organizasyon, mekân,
    teknik donanım, belge ve kayıt düzenine sahip olması,
    k) Tüzel kişiliğinin ve ortaklarının, olumsuz bir itibara sahip olmaması ve denetim
    mesleğinin gerektirdiği şeref ve haysiyete uymayan bir durumunun bulunmaması,
    gerekir.
    (2) Denetim faaliyetinde bulunmak isteyen kuruluşlar, yukarıdaki şartları
    sağladıklarını gösteren bilgi ve belgelerle birlikte Kuruma başvuruda bulunurlar. Kurum
    tarafından, başvuruda bulunan kuruluşlardan gerekli şartları taşıdığına karar verilenlere,
    gerekli harç ve ücretler ödendikten sonra yetki belgesi verilerek denetim kuruluşu siciline
    kaydı yapılır.
    (3) Kurum; sermaye piyasası, bankacılık, sigortacılık mevzuatına tabi işletmelerin
    denetimine yetkili denetim kuruluşları için ek şartlar belirleyerek bunları listeler halinde
    ayrıca ilan eder. Denetimi yapılacak müşterinin büyüklüğü, faaliyetleri ile tabi olduğu
    düzenlemelerin özelliği ve benzeri hususlar dikkate alınarak belirlenecek işletmeleri
    denetlemek üzere, şartları Kurum tarafından belirlenen yeni denetim kuruluşu listeleri
    oluşturulabilir.
    (4) Ticaret unvanında bağımsız denetim ibaresi bulunmayan kuruluşlara, üç ay içinde
    unvan değişikliği yapılması ve bu değişikliğin Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde ilan
    edilmesi koşuluyla Kurum tarafından faaliyet izni verilebilir. Bu süre içinde unvan
    değişikliğini gerçekleştirmeyenlerin faaliyet izni iptal edilir.
    (5) Denetim kuruluşları, denetim yetkisini nitelikleri 26 ncı maddede belirlenmiş olan,
    kuruluş adına denetim raporu imzalamaya yetkili sorumlu ortak denetçileri eliyle ve bunların
    sorumluluğunda kullanır. Bu sorumluluk, denetim kuruluşunun ve yöneticilerinin
    sorumluluğunu ortadan kaldırmaz.
    Denetçilerin yetkilendirilmesi
    MADDE 14- (1) Denetim faaliyetinde bulunmak isteyenlerin:
    a) Meslek mensubu olması,
    b) Hukuk, iktisat, maliye, işletme, muhasebe, bankacılık, kamu yönetimi ve siyasal
    bilimler konularında en az lisans seviyesinde mezun olması veya diğer konularda lisans
    seviyesinde mezun olmakla beraber bu fıkrada belirtilen konulardan lisansüstü seviyesinde
    diploma almış olması,
    c) Türkiye’de yerleşik olması,
    ç) Medeni hakları kullanma ehliyetine sahip bulunması,6
    d) Şekil, içerik ve sürelere ilişkin esasları Kurumca belirlenen mesleki teorik eğitimleri
    tamamlamış olması,
    e) 15 inci maddede belirtilen uygulamalı mesleki eğitimi tamamlamış olması,
    f) 16 ncı maddede belirtilen denetçilik sınavında başarılı olması,
    g) 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinde
    belirtilen süreler geçmiş olsa bile; kasten işlenen bir suçtan dolayı bir yıl veya daha fazla
    süreyle hapis cezasına ya da affa uğramış veya hükmün açıklanması geri bırakılmış olsa bile
    devletin güvenliğine karşı suçlar, anayasal düzene ve bu düzenin işleyişine karşı suçlar, milli
    savunmaya karşı suçlar, devlet sırlarına karşı suçlar ve casusluk, zimmet, irtikap, rüşvet,
    hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat
    karıştırma, edimin ifasına fesat karıştırma, suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama
    veya kaçakçılık suçlarından mahkûmiyeti olmaması,
    h) Bağımsız denetim mesleğinin gerektirdiği şeref ve haysiyete uymayan bir
    durumunun bulunmaması, olumsuz bir itibara sahip olmaması,
    şartlarının tamamını taşıması gerekir.
    (2) Denetçi olmak isteyen meslek mensupları bu şartları sağladıklarını gösteren bilgi
    ve belgelerle birlikte Kuruma başvuruda bulunurlar. Başvurular şahsen veya görev alınan
    denetim kuruluşu aracılığıyla yapılır. Kurum tarafından gerekli şartları taşıdığına karar verilen
    adaylar, denetçi unvanına hak kazanır; gerekli harç ve ücretler ödendikten sonra adaylara
    denetçi belgesi, denetçi kimliği ve denetçi mührü verilerek denetçi siciline kaydı yapılır.
    (3) Kurum; büyüklüğü, faaliyetleri ile tabi olduğu özel düzenlemeleri veya benzeri
    hususları dikkate alarak belirlediği işletmelerin denetimini yapacaklarda diğer ilave koşullar
    arayabilir.
    (4) Mütekabiliyet esasına göre Türkiye’de denetim yapmasına yetki verileceklere dair
    şartlar ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından belirlenir.
    Uygulamalı mesleki eğitim
    MADDE 15 – (1) Denetçi olmak isteyenlerin en az üç yıl süreyle, finansal tablo
    denetimi dahil olmak üzere mesleki konularda uygulamalı eğitim almaları; bu eğitimin en az 2
    yılını denetçi yanında tamamlamaları şarttır.
    (2) Bu sürenin denetim kuruluşu veya denetçi nezdinde geçen kısmında, bu kişiler,
    denetçi adayı olurlar ve denetçilerin refakatinde denetim çalışmalarında görev alırlar. Bu
    dönemde, refakatinde denetçi adayı çalıştıranlar, teorik bilgilerin uygulamaya geçirilmesi
    amacıyla, denetçi adaylarının gerekli mesleki yeterliliği kazanmaları için her türlü tedbiri alır.
    (3) Uygulamalı eğitimin denetim kuruluşu veya denetçi nezdinde geçen bölümü,
    gerekli şartların sağlandığını gösteren bilgi ve belgelerin, ilgili denetim kuruluşu veya denetçi
    tarafından denetçi adayının Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirim süresi içerisinde, Kuruma
    bildirilmesiyle başlar.
    (4) Refakatinde uygulamalı mesleki eğitim alınacak denetçilere, uygulamalı mesleki
    eğitim alacak olanlar ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer hususlar Kurum tarafından
    düzenlenir.
    Denetçilik sınavı
    MADDE 16 – (1) Denetçi belgesi almaya hak kazanmak için denetçilik sınavında
    başarılı olmak şarttır. Denetçilik sınavı, adayların denetimle ilgili alanlardaki teorik bilgilerini
    ve söz konusu bilgileri uygulayabilme becerilerini ölçecek şekilde Kurum tarafından yapılır.
    (2) Sınava girebilmek için mesleki teorik eğitimin tamamlanmış olması şarttır.
    (3) Denetçilik sınavı, aşağıdaki ana konuları kapsar:
    a) Muhasebe,
    b) Türkiye Muhasebe Standartları,7
    c) Finansal Analiz,
    ç) Finans,
    d) Denetim,
    e) Genel Hukuk Mevzuatı, (Ticaret Hukuku, Borçlar Hukuku, İcra ve İflas Hukuku,
    Medeni Hukuk, Vergi Hukuku, Sosyal Güvenlik Mevzuatı, İdare Hukuku),
    f) Sermaye piyasası mevzuatı, bankacılık mevzuatı ve sigortacılık mevzuatı,
    (4) Sermaye piyasası, bankacılık ve sigortacılık alanlarında denetim yapmayacaklar (f)
    bendinde belirtilen konulardan ayrıca sınava tabi tutulmazlar.
    (5) Sınav konularının ve sorularının içeriği, sınavın yeri, zamanı, şekli, süresi, sınavda
    başarılı olma şartları, sınav sonuçlarının ilanı, sınav ücreti ve diğer hususlar Kurum tarafından
    belirlenir.
    Faaliyet izninin askıya alınması ve iptali
    MADDE 17 – (1) Denetim kuruluşlarının ve denetçilerin, denetim faaliyetleri
    süresince bu Yönetmelikte belirtilen yetkilendirme şartlarını taşımaları zorunlu olup şartları
    taşımadıklarının sonradan anlaşılması veya şartları sonradan kaybetmeleri halinde, bu madde
    uyarınca faaliyet izinleri askıya alınabilir veya iptal edilebilir.
    (2) Denetim kuruluşlarının ve denetçilerin faaliyet izinleri;
    a) Mesleki sorumluluk sigortasının yaptırılmadığının,
    b) Kurum tarafından öngörülen sürekli eğitim programlarına katılım sağlanmadığının
    ya da öngörülen süre sonunda eğitim programlarının tamamlanmadığının,
    c) Kurum tarafından yapılan düzenlemelere aykırı davranılması nedeniyle, faaliyet
    izinlerinin askıya alınacağı hususunda yazılı olarak uyarı yapılmasına rağmen aykırılığın
    giderilmediğinin,
    ç) Mevzuatta faaliyet izninin askıya alınmasını gerektiren diğer durumların varlığının,
    tespiti halinde iki yılı geçmemek üzere askıya alınabilir.
    (3) Faaliyet izinleri askıya alınanların denetim faaliyetlerine devam edebilmeleri için,
    askıya alma süresi içerisinde veya en geç askıya alma süresinin sona ermesini takip eden altı
    ay içerisinde eksikliklerin ya da aykırılıkların giderildiği hususunda Kuruma başvuruda
    bulunması zorunludur. Kurum tarafından başvurunun uygun bulunduğunun yazılı şekilde
    bildirilmesini müteakip denetim faaliyetine devam edilir.
    (4) Denetim kuruluşlarının ve denetçilerin faaliyet izinleri;
    a) Yetki belgesinin yanlış veya yanıltıcı beyanlarda bulunarak ya da hukuka aykırı
    diğer yollarla alındığının,
    b) Kurum tarafından yapılan düzenlemelere aykırı davranılması nedeniyle, yetkilerinin
    iptal edileceği hususunda yazılı olarak uyarı yapılmasına rağmen aykırılığın giderilmediğinin,
    c) Faaliyet izninin askıya alınma süresinin sona ermesine rağmen, bu tarihten itibaren
    altı ay içinde eksikliklerin ya da aykırılıkların giderildiği hususunda Kuruma başvuruda
    bulunulmadığının,
    ç) 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu uyarınca ölüm, gaiplik,
    temyiz kudretinin yitirilmesi, kısıtlılık halleri ile kuruluşun faaliyetinin fiilen veya kayden
    sona ermesi sonucu, denetim faaliyetinin yürütülmesinin sonradan imkânsız hale geldiğinin,
    d) Mevzuatta faaliyet izninin iptalini gerektiren diğer durumların varlığının,
    tespiti halinde iptal edilebilir.
    (5) İkinci ve dördüncü fıkra hükümleri uyarınca faaliyet izninin askıya alınması veya
    iptal edilmesini gerektirir durumların varlığı halinde, askıya alma ve iptal işleminden önce
    Kurum tarafından aykırılığın veya eksikliğin giderilmesi hususunda süre verilebilir. Verilen
    süre sonunda eksikliklerin giderilmemesi halinde faaliyet izni askıya alınır veya iptal edilir.
    (6) Denetime olan güveni sarsacak veya denetimi geçersiz kılacak derecede
    bağımsızlığını ve tarafsızlığını kaybeden ya da gerçeğe aykırı görüş veren denetim 8
    kuruluşlarının veya denetçilerin faaliyet izinleri, bu maddede yazılı hususlarla
    ilişkilendirilmeksizin Kurum tarafından doğrudan askıya alınabilir veya iptal edilebilir.
    (7) Faaliyet izni iptal edilen denetçiler, kendilerine verilen mührü ve kimliği Kurum
    tarafından belirlenen süre içerisinde iade ederler.
    (8) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından belirlenir.
    DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
    Sicil
    Sicile kayıt ve ilan
    MADDE 18 - (1) Denetim kuruşlarına ve denetçilere ilişkin yetkilendirme, askıya
    alma ve iptal işlemleri ilgili sicile kaydedilerek Kurumun internet sitesinde listeler halinde
    ilan edilir. Sicile kayıt, ilanla birlikte hüküm ifade eder.
    (2) Kurumca, her denetim kuruluşuna ve denetçiye bir sicil numarası verilir.
    (3) Sicile kayıtlı olmayanlar denetim faaliyetinde bulunamazlar.
    Sicil bilgileri
    MADDE 19 - (1) Kurumca tutulan sicilde denetçilerin;
    a) Adı soyadı,
    b) Sicil numarası,
    c) İletişim bilgileri,
    ç) Denetçi belgesi bilgileri,
    d) Ortak olduğu veya istihdam edildiği denetim kuruluşuna ait bilgileri,
    e) Başka ülkelerdeki yetkili kurumlarca yapılmış sicil kayıtlarına ilişkin bilgileri,
    f) Kurumca gerekli görülen diğer bilgileri,
    kaydedilerek takibi yapılır.
    (2) Denetim kuruluşları siciline;
    a) Ticaret unvanı,
    b) Sicil numarası,
    c) Merkez adresi ve varsa şube adresleri (varsa, bağlı olduğu denetim ağı ve bu ağın
    hukuki ve yapısal niteliği),
    ç) İnternet sitesi adresi,
    d) Pay sahiplerinin veya ortaklarının ad ve soyadları, T.C. kimlik numaraları ve şirket
    sermayesindeki payları ve pay tutarları,
    e) Pay sahiplerinin veya ortaklarının adresleri ve diğer iletişim bilgileri,
    f) Yönetim organında yer alan kişilerin T.C. kimlik numaraları, varsa başka
    şirketlerdeki görevleri,
    g) Denetçilerin listesi ve sicil numaraları,
    ğ) Başka ülkelerdeki yetkili kurumlarca yapılmış sicil kayıtlarına ilişkin bilgileri,
    h) Kurumca gerekli görülen diğer bilgileri,
    kaydedilerek takibi yapılır.
    (3) Bu bölümün uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından düzenlenir.
    BEŞİNCİ BÖLÜM
    Denetim Kuruluşlarının ve Denetçilerin Yükümlülükleri
    Denetimlerde kalite ve güvenilirliğin sağlanması
    MADDE 20 – (1) Denetim kuruluşları ve denetçiler faaliyetlerini kaliteli ve güvenilir
    denetimler gerçekleştirecek şekilde yürütmek zorundadır.9
    (2) Denetim kuruluşlarının ve denetçilerin denetime yönelik faaliyeti, denetim
    sürecine ilave olarak denetimlerin devamlılığı, kalitesi ve güvenilirliğini sağlamaya yönelik
    diğer eylem ve süreçleri kapsar.
    (3) Denetim süreci, müşterinin iş teklifiyle başlayıp, TDS’lere göre yürütülür ve
    denetim sonucunun raporlanmasıyla sona erer. Raporun verilmesinden sonraki
    yükümlülüklere ilişkin hükümler saklıdır. Teklifin kabulüyle sonuçlanmasa da iş teklifi
    sonrasına ait süreç de bu Yönetmeliğin uygulanmasında denetim süreci içerisinde
    değerlendirilir. Bu süreç TDS’ler çerçevesinde belgelendirilir.
    (4) Denetimlerin devamlılığını, kalitesini ve güvenilirliğini sağlamak amacıyla,
    TDS’lere ek olarak; gerek denetim süreçlerinde gerekse denetim süreçleri dışında, başta
    meslek etiğine ve kalite kontrol sistemine yönelik olanlar olmak üzere, bu Bölüm
    hükümlerine uyulur.
    Mesleki etik ilkelere uyma
    MADDE 21 – (1) Denetim kuruluşları ve denetçiler;
    a) Dürüstlük; bütün mesleki ve iş ilişkilerinde dürüst, açık, doğru ve güvenilir olmak,
    b) Tarafsızlık; önyargıların, temayüllerin, çıkar çatışmalarının veya başkalarının
    kötüye kullanılan nüfuzlarının meslek veya işle ilgili muhakemelerini ve kararlarını
    etkilemesine izin vermemek,
    c) Mesleki yeterlik ve özen; uygulama, mevzuat ve denetim tekniklerindeki güncel
    gelişmeler ışığında, mesleki bilgi ve beceriyi, müşterilerin yeterli denetim hizmeti almalarını
    temin edecek bir seviyede tutmak ve ilgili teknik ve mesleki standartlara uygun bir şekilde ve
    özen içinde hareket etmek,
    ç) Sır saklama; mesleğin icrası sırasında elde edilen bilgilerin gizliliğine saygı
    duymak; söz konusu bilgilerin açıklanması için yasal veya mesleki bir hak veya görevin
    bulunması durumu saklı olmak kaydıyla, uygun ve belirli bir yetki olmaksızın bu tür bilgileri
    üçüncü kişilere açıklamamak ve kendisi veya üçüncü kişilerin çıkarlarına kullanmamak,
    d) Mesleğe uygun davranış; ilgili mevzuata uymak ve denetim mesleğinin itibarını
    zedeleyici fiil ve davranışlardan kaçınmak,
    şeklinde ayrıntıları Kurum tarafından belirlenecek mesleki etik ilkelere uymak
    zorundadır.
    (2) Denetim kuruluşları, denetçiler ile denetimlere katılanlardan, her bir denetimden
    önce ve her halükarda yılda en az bir kez, bağımsızlık, tarafsızlık ve sır saklamayla ilgili
    kuruluş politika ve süreçlerine uygun davrandıklarına ve davranacaklarına ilişkin yazılı
    taahhüt alır.
    Kalite kontrol sistemi oluşturma
    MADDE 22 – (1) Denetim kuruluşları faaliyetlerini, asgari şartları Kurumca
    belirlenen bir kalite kontrol sistemi çerçevesinde yürütmek zorundadır. Bu sistemin
    uygulanmasında, Kurum düzenlemelerine göre oluşturularak Kuruma bildirilen kalite kontrol
    sistemine ilişkin yazılı politika ve süreçlere uyulur. Söz konusu politika ve süreçler Kurum
    düzenlemelerine paralel bir şekilde güncellenir.
    (2) Denetim kuruluşunun yazılı politika ve süreçleri ile bunların esas alındığı Kurum
    düzenlemesi arasında farklılık olması durumunda veya içinde bulunulan koşullara özgü
    sebeplerle, denetim kuruluşunun yazılı politika ve süreçleri dışındaki bir uygulamanın Kurum
    düzenlemesine uyum bakımından daha uygun görüldüğü hallerde, söz konusu yazılı politika
    ve süreçlerin dışına çıkılabilir. Bu durumun ve nedeninin yazılı olarak denetim kuruluşu
    yönetiminin bilgisine sunulması ve denetçi tarafından da ayrıca saklanması gerekir. 10
    Sürekli eğitim
    MADDE 23 – (1) Denetçiler, teorik bilgilerinin, mesleki beceri ve etik değerlerinin
    yeterli bir seviyede tutulmasını teminen ilgili gelişmeleri takip etmek ve sürekli eğitim
    programını tamamlamak zorundadır.
    (2) Sürekli eğitim zorunluluğu denetçilerin sicile tescilinden itibaren başlar ve Kurum
    tarafından belirlenen program çerçevesinde yürütülür.
    (3) Sicile tescilinden itibaren denetçilerin her beş yılda bir sürekli eğitim programı
    şartlarını karşılamaları esastır.
    (4) Denetim kuruluşları, denetçilerinin sürekli eğitim programlarını tamamlamaları
    için gerekli önlemleri alır.
    (5) Sürekli mesleki eğitime ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından düzenlenir.
    Denetim faaliyetine ilişkin kısıtlamalar
    MADDE 24 – (1) Denetim kuruluşları ve denetçiler;
    a) Bağımsızlığı zedeleyecek denetimleri,
    b) Denetlenen işletmenin özelliğine göre denetim kadrosunun sayı, nitelik veya
    tecrübe bakımından yetersiz olduğu denetimleri,
    c) Son on yılda yedi yıl denetlediği müşterilere ait denetimleri,
    ç) Kurumca belirlenen asgari sözleşme şartlarını taşımayan denetimleri,
    d) Denetim kuruluşunun veya denetçinin mevcut iş yükü sebebiyle sağlıklı bir şekilde
    yürütülmesi mümkün olmayan denetimleri,
    e) Kurum tarafından yapılan sözleşme kabul süreçlerine ilişkin düzenlemelere aykırı
    denetimleri,
    üstlenemezler.
    (2) Bir denetim kuruluşunda ortak olan veya istihdam edilen bir denetçi, ortaklık veya
    istihdam ilişkisi sona ermedikçe başka bir denetim kuruluşunda ortak veya denetçi olamaz,
    başka bir denetçi ile birlikte ya da müstakilen denetim faaliyetinde bulunamaz.
    (3) Bu maddeye ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından düzenlenir.
    Denetim ekipleri
    MADDE 25 – (1) Denetim, işin gerektirdiği sayı ve nitelikte denetçiden oluşan bir
    denetim ekibi tarafından gerçekleştirilir. İşin gerektirdiği denetçi sayısının, müşterinin
    büyüklüğü, faaliyetleri ile tabi olduğu düzenlemelerin özelliği ve benzeri hususların dikkate
    alınarak belirlenmesi esastır. Ancak denetim ekipleri üç denetçiden az olamaz. Denetim
    ekiplerindeki sorumlu ortak denetçi ve belirlenen diğer kademeler için en az birer yedek
    denetçi belirlenir. Yedek denetçiler yerini aldıklarının sorumluluklarını üstlenebilecek
    nitelikte olmalıdır. Denetime tabi işletmelerin özellikleri itibarıyla, Kurum tarafından farklı
    asgari denetçi ve yedek denetçi sayıları belirlenebilir.
    (2) İşin gerektirdiği nitelik; denetimi Kurum düzenlemelerine uygun bir şekilde
    gerçekleştirebilecek bilgi, beceri ve tecrübeye sahip olmaktır. Denetim ekibindeki tüm
    denetçiler denetlenen işletmenin özelliğine uygun olarak Kurum tarafından öngörülen ilave
    şartları taşımalıdır.
    (3) Denetim ekiplerinde; söz konusu denetim için yetkisi bulunmayan denetçiler,
    denetçi adayları, teknik bilgisine başvurulacak uzmanlar ve denetime yardımcı diğer kişiler de
    denetçi olarak görevlendirilmemek kaydıyla yer alabilir. Bu kişiler, denetçilerin sorumluluk,
    gözetim ve kontrolü altında çalışır, ancak denetimin herhangi bir aşamasında karar verici
    konumunda bulunamaz. Bu kişiler, asgari denetçi sayısı hesabında dikkate alınmaz ve genel
    hükümler, bağımsızlık, tarafsızlık ve sır saklama yükümlülükleri saklı kalmak kaydıyla
    denetimden sorumlu tutulmaz.11
    (4) Denetim ekipleri, denetimlerini sorumlu ortak denetçinin gözetim ve idaresi altında
    gerçekleştirir.
    (5) Denetim kuruluşları tarafından, denetçilere “denetçi”, “kıdemli denetçi” ve
    “başdenetçi” unvanları verilebilir. Mesleki faaliyetlerde altı yılını doldurmayanlara kıdemli
    denetçi ve on yılını doldurmayanlara başdenetçi unvanı verilemez.
    (6) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından belirlenir.
    Sorumlu ortak denetçi olabilme şartları
    MADDE 26 - (1) Sorumlu ortak denetçiler, denetim raporunu denetim kuruluşları
    adına imzalama yetkisini haiz olup, denetim kuruluşunun yönetimi tarafından, aşağıdaki
    şartları sağlayan denetçiler arasından, Kurumun onayı alınmak suretiyle atanır;
    a) Denetim kuruluşunda pay sahibi olması,
    b) KAYİK denetimleri için 10 yıllık mesleki ve 2 yıllık denetim; diğer denetimler için
    6 yıllık mesleki ve 1 yıllık denetim tecrübesi bulunması,
    c) Denetim kuruluşu adına denetim raporu imzalamaya yetkilendirilmiş olması.
    (2) Denetim kuruluşu tarafından, ilgili denetçinin yukarıda belirtilen şartları
    sağladığını gösteren bilgi ve belgeler, atamaya ilişkin yönetim organı kararıyla birlikte
    Kuruma onay için gönderilir.
    Denetim sözleşmesinin asgari unsurları
    MADDE 27 - (1) Denetim hizmetinin kabul edilmesine ilişkin engel bulunmadığı
    takdirde, denetim kuruluşu veya denetçi ile müşteri arasında yazılı olarak düzenlenen denetim
    sözleşmesi taraflarca imzalanır.
    (2) Esasları Kurum tarafından belirlenen denetim sözleşmesinin asgari olarak aşağıda
    belirtilen unsurları içermesi zorunludur:
    a) Denetimin amacı, kapsamı ve ilgili dönemi,
    b) Denetim konusu ve kıstası,
    c) Denetim konusundan sorumlu tarafın sorumluluğunun kapsamı,
    ç) Denetimin doğasından kaynaklanan kısıtlamalar nedeniyle önemli uyumsuzlukların
    ortaya çıkarılamaması gibi kaçınılmaz bir riskin söz konusu olabileceği hususuna yer veren
    hüküm,
    d) Denetimle ilgili olarak istenen her türlü kayıt, doküman ve diğer bilgilere sınırsız
    bir şekilde erişimin gerekliliği,
    e) Denetim ekibinde yer alan denetçilerin, yedekleri de dahil olmak üzere isim ve
    unvanları, öngörülen çalışma süreleri ve her biri için uygun görülen ücret tutarının ayrıntılı
    dökümü ile toplam denetim ücreti,
    f) Denetimden sorumlu kılınan denetçinin denetim raporunu denetim kuruluşu adına
    imzalamaya yetkili olduğuna ilişkin hüküm,
    g) Denetimin başlangıç ve bitiş tarihleri ile raporun teslim tarihi,
    ğ) Mesleki sorumluluk sigortasına ilişkin bilgiler.
    (3) Denetim sözleşmesinin feshinin sınırlanmasına ilişkin 6102 sayılı Kanun ve diğer
    mevzuattaki hükümler saklıdır.
    Denetim Raporu
    MADDE 28 – (1) Denetim faaliyeti sonucunda denetçi tarafından;
    a) Denetim konusunda denetim kıstasına göre önemli bir uyumsuzluğun bulunmadığı
    durumlarda olumlu görüş içeren rapor,
    b) Denetim konusunda ayrı ayrı veya toplu olarak denetim kıstasına göre önemli
    uyumsuzluklar bulunduğu ya da yeterli ve uygun denetim kanıtı toplanamadığı, ancak
    bunların denetim konusunun genelini etkilemediği durumlarda şartlı görüş içeren rapor,12
    c) Yeterli ve uygun denetim kanıtı elde edildikten sonra, tespit edilen uyumsuzlukların
    ayrı ayrı veya toplu olarak önemli olduğu ve denetim konusunun genelini etkilediği
    durumlarda olumsuz görüş içeren rapor,
    ç) Denetim konusunun genelini etkileyen önemli hususlarda denetim görüşüne
    dayanak olacak yeterli ve uygun denetim kanıtının elde edilemediği durumlarda ya da yeterli
    kanıt toplanmasına rağmen görüş oluşturmayı engelleyen belirsizliklerin sonradan ortaya
    çıktığı durumlarda görüş bildirmekten kaçınıldığına ilişkin rapor,
    Kurum tarafından belirlenen şekil ve esaslara uygun olarak düzenlenir.
    Ücret tarifesi
    MADDE 29 – (1) Denetim hizmetlerinde Kurum tarafından belirlenen yıllık ücret
    tarifesine uyulması zorunludur.
    (2) Kurum, değişik işletme büyüklükleri, sektörler ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlar
    itibarıyla ayrı ayrı veya topluca farklı ücret tarifesi belirlemeye yetkilidir.
    (3) Ücret tarifesinin belirlenmediği durumlarda, yılbaşından itibaren geçerli olmak
    üzere önceki yılda uygulanan ücret tutarlarının Maliye Bakanlığınca o yıl için tespit ve ilan
    olunan yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle bulunacak tutarlar uygulanır. Bu
    suretle hesaplanan tutarların on Türk Lirasına kadarki kesirleri dikkate alınmaz.
    Mesleki sorumluluk sigortası
    MADDE 30 – (1) Denetim kuruluşlarının ve denetçilerin, üstlendikleri ilk denetim
    işiyle birlikte başlamak üzere, tüm denetimlerini kapsayacak şekilde mesleki sorumluluk
    sigortası yaptırmaları şarttır.
    (2) Mesleki sorumluluk sigortasına ilişkin hususlar Hazine Müsteşarlığının görüşü
    alınmak suretiyle Kurum tarafından düzenlenir.
    Bildirimler
    MADDE 31 – (1) Denetim kuruluşları ve denetçiler;
    a) Sicil bilgileri dâhil olmak üzere Kuruma daha önce bildirilmiş her türlü bilgide
    meydana gelen değişiklikleri vukuu tarihinden itibaren,
    b) Denetim sözleşmeleri ile diğer hizmetlere ilişkin sözleşmelerle ilgili olarak Kurum
    tarafından istenecek bilgileri imza tarihinden itibaren,
    c) Mesleki sorumluluk sigortası ve buna ilişkin değişiklikleri vukuu tarihinden
    itibaren,
    en geç 7 gün içinde,
    ç) Son takvim yılına ait gelirlerini Kurumca belirlenen formata uygun şekilde Mayıs
    ayının on beşinci gününün sonuna kadar,
    d) Kurumca istenecek diğer bilgileri verilen süre içerisinde,
    Kuruma bildirir.
    Saklama ve ibraz yükümlülüğü
    MADDE 32 – (1) Denetim kuruluşları ve denetçiler ticari defter ve belgelerini,
    düzenlenen denetim raporları ile bunlara ilişkin elektronik, manyetik ve benzeri ortamlarda
    tutulanlar dahil olmak üzere ekleriyle birlikte çalışma kağıtlarını ve denetim faaliyetlerine
    ilişkin diğer belgeleri, en az on yıl süreyle 6102 sayılı Kanun çerçevesinde düzenli bir şekilde
    saklamakla yükümlüdür.
    (2) Denetim kuruluşları ve denetçiler Kurum gözetim ve denetimine tabi olup,
    Kurumca veya Kurum tarafından yetkilendirilenlerce gözetim ve denetim kapsamında
    istenilen her türlü bilgiyi, belgeyi ve gerektiğinde bunların birer örneğini vermekle ve gözetim 13
    ve denetim elemanlarına, işlerini herhangi bir engel olmaksızın yürütebilecekleri ortamı
    sağlamakla yükümlüdür.
    Şeffaflık raporunun hazırlanması ve duyurulması
    MADDE 33 – (1) Bir takvim yılında KAYİK denetimi yapmış denetim kuruluşları,
    ilgili takvim yılını müteakip üç ay içinde yıllık şeffaflık raporunu Kuruma bildirir ve kendi
    internet sitelerinde yayımlar.
    (2) Bu rapor denetim kuruluşunun yönetim organı başkanı tarafından imzalanır ve
    asgari olarak aşağıdaki bilgileri içerir:
    a) Denetim kuruluşunun hukuki yapısı ve ortakları hakkında açıklama,
    b) Denetim kuruluşunun içerisinde yer aldığı denetim ağının hukuki ve yapısal
    özelliklerine ilişkin açıklama,
    c) Denetim kuruluşunun organizasyon ve yönetim yapısı hakkında açıklama,
    ç) Kalite güvence sistemine ve bu sistemin etkinliğine ilişkin açıklama,
    d) Bir önceki mali yıl içinde denetim hizmeti verdiği KAYİK müşterileri ile yıllık
    gelirinin yüzde beşinden fazlasını elde ettiği müşterilerinin listesi,
    e) Denetçilerinin sürekli eğitimine yönelik izlenen politikalar hakkında açıklama,
    f) Denetim kuruluşunun bağımsızlıkla ilgili uygulamalarına ilişkin, bağımsızlık
    ilkesine uyumun gözden geçirilmiş olduğunu da teyit eden açıklama,
    g) Toplam gelirlerin finansal tablo denetimi, diğer denetimler, vergi danışmanlık
    hizmetleri ve denetim dışı hizmetler itibarıyla dağılımı gibi denetim faaliyetinin ağırlığını
    gösteren finansal bilgiler,
    ğ) Sorumlu ortak denetçilerin ücretlendirilme esaslarına ilişkin bilgiler,
    h) Denetim kuruluşunun kalite kontrol sisteminin tanıtımı ve bu sistemin etkin olarak
    çalıştığına dair denetim kuruluşu yönetiminin beyanı,
    ı) Kurum tarafından istenen diğer bilgiler.
    (3) Kişisel güvenliğe ilişkin önemli ve etkin bir tehdidin mevcudiyeti halinde
    Kurumun onayıyla ikinci fıkranın (d) bendine ilişkin açıklamada ilgili müşteriye yer
    verilmeyebilir.
    (4) KAYİK denetimine ilişkin listelerde yer almakla birlikte bir takvim yılı içerisinde
    KAYİK denetimi yapmayan denetim kuruluşları bu durumu internet sitelerinin şeffaflık
    raporlarıyla ilgili bölümünde açıklar.
    (5) Şeffaflık raporunun güncellenmesi halinde raporun orijinal hali ve güncellenmiş
    versiyonları ayrı ayrı beş yıl süreyle kamunun erişimine açık tutulur.
    Türk Ticaret Kanunundan kaynaklanan yükümlülükler
    MADDE 34 – (1) Denetim kuruluşları ve denetçiler 6102 sayılı Kanun uyarınca
    yaptıkları denetimlerde aşağıdaki yükümlülüklerini de yerine getirir:
    a) Denetim sonuçlarını, 6102 sayılı Kanuna ve bu Yönetmeliğe uygun şekilde
    raporlayıp sunmak, denetim faaliyetini ve sonuçlarını ilgilendiren konularda genel kurula
    açıklamalarda bulunmak,
    b) 6102 sayılı Kanunun 378 inci maddesi uyarınca gerekli hallerde riskin erken
    saptanması ve yönetimi komitesinin kurulmasını önermek, böyle bir sistem varsa bunun
    yapısı ve uygulamalarını açıklayan ayrı bir rapor düzenleyerek denetim raporuyla birlikte
    yönetim kuruluna sunmak,
    c) Denetim sözleşmesinin feshi halinde, fesih tarihine kadar elde ettiği sonuçları 6102
    sayılı Kanunun 402 nci maddesine uygun bir rapor haline getirerek genel kurulun bilgisine
    sunmak.14
    (2) Bağımsız denetime ilişkin olarak 660 sayılı KHK ve ikincil mevzuat düzenlemeleri
    dışındaki 6102 sayılı Kanun ve ilgili mevzuatında öngörülen diğer yükümlülükleri yerine
    getirmek.
    ALTINCI BÖLÜM
    Çeşitli Hükümler
    Denetimlerde sorumluluk
    MADDE 35 – (1) Denetim raporlarının TDS’ye aykırı olması ile bu raporlardaki
    yanlış, eksik, yanıltıcı bilgi ve kanaatler nedeniyle doğabilecek zararlardan, denetim
    kuruluşları ve denetçiler hukuken sorumludur. Denetim kuruluşlarının denetim ekiplerinde
    yer alan denetçilere rücu hakları saklıdır.
    (2) Mevzuata aykırılıkları tespit edilen denetim kuruluşları ve denetçiler hakkında
    mevzuatta öngörülen idari yaptırımlar uygulanır. Kurum gerekli gördüğü hallerde, denetim
    ekiplerinde görevlendirilen ve işlem ve eylemleriyle mevzuata aykırılığa neden olan
    denetçiler hakkında da idari yaptırım uygular.
    (3) Denetim ekiplerinde, denetçi olarak görevlendirilenler dışında, denetime yardımcı
    olmak üzere yer alan kişilerin sebep olduğu mevzuata aykırılıklardan, idari yaptırımlar
    bakımından bu kişiler değil, gözetiminde çalıştıkları denetim kuruluşları ve denetçiler
    sorumlu tutulur. Bunların genel hükümler, bağımsızlık, tarafsızlık ve sır saklama
    yükümlülüklerinden doğan sorumluluk halleri saklıdır.
    Mücbir sebepler
    MADDE 36- (1) Mücbir sebeplerin Kurumca kabul edilmesi halinde, sebebin
    doğduğu tarihten sona erdiği tarihe kadar bu Yönetmelikte geçen süreler işlemez.
    (2) Yükümlülüğün ifasını imkânsız kılacak ölçüde mücbir sebep olarak kabul
    edilebilecek haller aşağıda belirtilmiştir:
    a) Yangın, deprem, sel felaketi gibi afetler,
    b) Grev,
    c) Ağır kaza, ağır hastalık ve tutukluluk,
    ç) 4721 sayılı Kanun uyarınca gaiplik hali ile defter ve belgelerin iradesi dışında elden
    çıkmış olması,
    d) Kurum tarafından belirlenecek benzeri diğer haller.
    (3) Mücbir sebep halinin denetim kuruluşu ve denetçiden kaynaklanan bir kusurdan
    ileri gelmemiş olması, denetim kuruluşu ve denetçinin bu engeli ortadan kaldırmaya gücünün
    yetmemiş bulunması, herkesçe malum olan haller dışında, bu durumun tevsik edici belgelerle
    birlikte Kuruma bildirilmesi zorunludur.
    (4) Mücbir sebep, meydana geldiği tarihi izleyen yirmi gün içinde Kuruma bildirilir.
    Bildirimin yapılmasının imkânsız olduğu hallerde bu süre imkansızlığın fiilen ortadan kalktığı
    tarihten itibaren işlemeye başlar.
    Tebligat
    MADDE 37 – (1) Bu Yönetmelik uyarınca yapılacak tebligat hakkında 11/2/1959
    tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uygulanır.
    Kuruma yapılacak bildirimlerin şekli
    MADDE 38 - (1) Bu Yönetmelik uyarınca Kuruma yapılacak bildirimler, ayrıca
    belirtilmedikçe, 15/1/2004 tarihli ve 5070 sayılı Elektronik İmza Kanununa göre, Kurum
    tarafından istenen şekilde elektronik ortamda yapılır. 15
    Kurum tarafından alınacak ücretler
    MADDE 39 - (1) Bu Yönetmelik uyarınca verilecek yetki belgeleri ile denetçilere
    verilecek eğitim, belge yenileme, kimlik kartı ve mühür karşılığında alınacak ücretler,
    belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde işlem öncesinde Kuruma ödenir.
    YEDİNCİ BÖLÜM
    Geçici ve Son Hükümler
    Denetçilere ilişkin geçiş hükümleri
    GEÇİCİ MADDE 1 – (1) a) Bu Yönetmeliğin yayımı tarihi itibarıyla 5018 sayılı
    Kanun kapsamındaki kamu kurumlarından; bir sınava bağlı olarak verilen bağımsız denetime
    ilişkin lisans belgesini, sınav sonucunda veya mevzuatında tanınan istisnadan faydalanarak
    almaya hak kazanmış olanlar,
    b) 5018 sayılı Kanun kapsamındaki kamu kurumları tarafından, 660 sayılı KHK’nın
    yürürlüğe girdiği 2/11/2011 tarihinden önce ilan edilen denetime ilişkin sınavlar ile bunlara
    ilişkin 31/12/2012 tarihine kadar sonuçlandırılan tamamlayıcı sınavlar neticesinde lisans
    belgesi almaya hak kazananlar,
    16 ncı maddenin üçüncü fıkrasının (a) ila (e) bentlerindeki konular ile alanlarıyla
    sınırlı olmak üzere (f) bendinde belirtilen konular için yapılacak sınavdan muaftırlar.
    (2) 31/12/2013 tarihine kadar yapılacak yetkilendirmelerde, dördüncü fıkrada
    belirtilen konularda 15 yıl süreyle mesleki tecrübe kazandıracak hizmeti bulunup meslek
    mensubu olmaya hak kazananlardan, 14 üncü maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde yer
    alan niteliği haiz olan ve Kurum tarafından yürütülecek teorik ve uygulamalı eğitim
    programlarını başarıyla tamamlayanlar, 14 ve 15 inci maddelerde belirtilen mesleki teorik
    eğitim ve uygulamalı mesleki eğitim şartlarını sağlamış olurlar ve 16 ncı maddede belirtilen
    sınavda, (f) bendi hariç olmak üzere, başarılı olmuş sayılırlar.
    (3) 31/12/2014 tarihine kadar yapılacak yetkilendirmelerde, dördüncü fıkrada belirtilen
    konularda mesleki tecrübe kazandıracak en az 10 yıl süreyle hizmeti bulunanlar için, 15 inci
    maddenin birinci fıkrasında belirtilen uygulamalı mesleki eğitimin denetçi yanında geçmesi
    gereken 2 yıllık süre şartı 1 yıl olarak aranır.
    (4) Hukuk, iktisat, maliye, işletme, muhasebe, bankacılık, kamu yönetimi ve siyasal
    bilimler konularında lisans veya lisansüstü eğitimde geçen süreler 4 yılı geçmemek üzere 10
    ve 15 yıllık sürelerin hesabında mahsup edilir.
    (5) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından belirlenir.
    Denetim kuruluşlarına ilişkin geçiş hükümleri
    GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir ay
    içinde Kuruma başvuruda bulunmaları şartıyla, 5018 sayılı Kanun kapsamındaki kamu
    kurumlarından denetim faaliyetinde bulunmak üzere yetki almış olan denetim kuruluşları
    31/12/2013 tarihine kadar denetim faaliyetinde bulunma yetkisini haizdir. Bu kuruluşlar, söz
    konusu tarihe kadar bu Yönetmelik hükümlerine intibak etmek zorunda olup, intibak ettikleri
    tarih itibarıyla Kurum tarafından yetkilendirilerek sicile kaydolunur. Bu kuruluşlarda denetçi
    olarak görev yapan meslek mensupları 31/12/2013 tarihine kadar bu Yönetmelik hükümlerine
    göre Kurumdan denetim yetkisi almadıkları takdirde, bu tarihten sonra denetim ekiplerinde
    görevlendirilemezler.
    (2) 30/6/2013 tarihine kadar yetkilendirme başvurusunda bulunan denetim
    kuruşlarında, 13 üncü maddenin birinci fıkrasının (i) bendinde belirtilen kalite kontrol sitemi
    kurma şartı, kalite kontrol sisteminin bir unsuru olan denetim rehberlerinin oluşturulmuş
    olması kaydıyla, 31/12/2013 tarihine kadar aranmaz. İzlenecek denetim süreçlerinin ve 16
    uygulanacak yöntemlerin ayrıntılı olarak belirlendiği denetim rehberleri yürürlükte bulunan
    muhasebe ve denetim mevzuatı ile uluslararası uygulamalar çerçevesinde oluşturulur.
    (3) Bu madde uyarınca yetkilendirilen kuruluşların 31/12/2013 tarihine kadar belirtilen
    yükümlülüklerini yerine getirmemeleri halinde, 17 nci madde çerçevesinde yetkileri askıya
    alınır.
    Bilgi sistemleri denetimi
    GEÇİCİ MADDE 3 – 660 sayılı KHK uyarınca Kurum tarafından bilgi sistemleri
    denetimine ilişkin yayımlanacak standart ve düzenlemeler yürürlüğe girinceye kadar mevcut
    düzenlemelerin uygulanmasına devam edilir.
    Mevcut sözleşmelerin geçerliliği
    GEÇİCİ MADDE 4 – (1) 1/1/2019 tarihinden önce biten son raporlama dönemini
    aşmamak kaydıyla, bu Yönetmeliğin yayım tarihi öncesinde ilgili mevzuat uyarınca yapılmış
    olan denetim sözleşmeleri için 27 nci maddenin ikinci fıkrası uygulanmaz. Söz konusu
    sözleşmeler bu Yönetmeliğin yayımı tarihinden itibaren bir yıl içinde 660 sayılı KHK ve ilgili
    mevzuata uygun hale getirilir.
    Tereddütlerin giderilmesi
    Madde 40 - (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında ortaya çıkabilecek tereddütleri
    gidermeye Kurum yetkilidir.
    Yürürlük tarihi
    Madde 41- (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
    Yürütme
    Madde 42- (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Kurum Başkanı yürütür.
    herkes dünyayı değiştirmeye çalışır, kimsenin aklına kendini değiştirmek gelmez.

  2. #2
    Ziyaretci
    Denetimle ilgili mevzuatlar yavaş yavaş ortaya çıkmaktadır. Artık yükselen tansiyon düşecektir.

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •