Recep Turgay'ın VUK. sayfa 699 dan "Lokanta"larla ilgili bir karar örneği;
Uyuşmazlık, defter tutma bakımından lokantaların sınıflarının tesbitinde 213 sayılı kanunun 177 inci maddesindeki ölçülerden hangisinin uygulanması gerektiği hususunda ilişkindir.
Anılan maddenin birinci bendinde satın aldıkları malları olduğu gibi veya işledikten sonra satan ve yıllık alımlarının tutarı 400,000 lirayı veya satışlarının tutarı 400,000 lirayı aşanları, ve ikinci bendine de birinci bentte olanların dışındaki işlerle uğraşıp da bir yıl içinde elde ettikleri gayri sâfi iş hasılatı 80,000 liraya aşanların birinci sınıf tüccar oldukları belirtilmiş, aynı kanunun 176. maddesinde de birinci sınıf tüccarların bilânço esasına göre defter tutacaklarını hükme bağlamış bulunmaktadır.
Lokanta işletmeciliğinde, işin niteliği satın alınan bir malın, olduğu gibi veya işlendikten sonra satılması yolunda olduğundan 177 inci maddenin birinci bendi gereğince sınıfın tesbiti gerekmektir.
Olayda yükümlünün yıllık alımları tutarı 400,00 satış tutarı ise 440,000 lirayı aşmadığı anlaşılmasına göre salınan usulsüzlük cezasını tasdik eden Temyiz Komisyonu kararında isabet görülmemiştir.
Bu nedenlerle dâvanın kabulüne ve dâva konusu Temyiz Komisyonu kararının bozulmasına esastan oybirliğine, gerekçe yönünden çoğunlukla karar verildi.
AYRIŞIK OY : Lokantacılık faliyeti V.U.K. nun 177 maddesinin 3. bendi kapsamına giren bir faliyet koludur. Vergi Dairesince sözü edilen benddeki şartların ihlâl edildiği iddia ve tevşik edilmediğinden tarhiyatın terkininde isabet yoktur. Çoğunluk kararına münhasıran gerekçe bakımından karşıyım.
DŞ. 4D. 18.3.1974 T. E. 73/2748, K.74/1082